EW90
EW90
EW90 to pociągi tzw. typu "Stadtbahn" dla berlińskiej kolei średnicowej, serii DR ET/EB/ES165. W znakowaniu DR ET to ElektroTriebwagen (wagon motorowy elektryczny),
EB - ElektroBeiwagen (wagon doczepny w EZT), ES - ElektroSteuerwagen (wagon
sterowniczy, w Polsce też nazywany rozrządczym, czyli doczepa z kabiną
maszynisty).
Numery to po prostu numery inwentarza, zaczynające się od podanych liczb.
W 1945 zostały one w ilości ok. 100 zestawów dwuwagonowych w zakładach
naprawczych w Lubaniu Śląskim, podówczas Reichsbahn-Ausbesserung Werk
(RAW) Lauban i wpadły w rece Polakow. Uruchomiono z nich m.in.
54 pociagow serii EW90 (165). Każdy pociąg (w terminologii niemieckiej "viertelzug", czyli ćwiartka)
składał się z wagonu silnikowego (prąd stały 800 V, B0' B0') i doczepnego.
Oba mogły mieć kabiny maszynisty (wersja ET/ES, na PKP s/r), lub też miał
tylko silnikowy (wersja ET/EB, na PKP s/d). Pełny pociag na S-Bahnie w
Berlinie (vollzug) to osiem wagonów (cztery ćwiartki).
W Polsce część z nich użyto jako dawców części zamiennych, część skasowano
od razu, a na reszcie dobudowano pantografy i puszczono od 1951 roku w
Gdańsku. W części wagonów sterowniczych (doczepnych z kabiną maszynisty)
zlikwidowano kabinę (?). Oryginalne zestawy zostały przemieszane i niektóre
składy dwuwagonowe PKP miały wagony pochodzące z dwu różnych zestawów
niemieckich.
Oczywiście, na PKP każda jednostka dwuwagonowa miała te same numery (np.
EW90-01s/01d). Różnice z poniższych fragmentach danych o przenumerowaniu
pochodzą stąd, że oryginały niemieckie podzielono między różne zestawy PKP.
Fragmentaryczne dane o przenumerowaniu EW90:
EW90
