§1 Postanowienia ogólne
Instrukcja niniejsza dotyczy sygnalizacji
na Polskich Kolejach Państwowych.
Stosowanie sygnałów i wskaźników nie zawartych w
instrukcji jest dopuszczalne tylko za każdorazowym
zezwoleniem Zarządu PKP.
Niniejsze przepisy dotyczą w pełnym
zakresie linii normalnotorowych i szerokotorowych
magistralnych, pierwszorzędnych i drugorzędnych
Na liniach znaczenia miejscowego mogą być stosowane
odstępstwa za każdorazowym zezwoleniem Zarządu PKP.
Na kolejach wąskotorowych obowiązuje odrębnie wydana
instrukcja sygnalizacji.
Sygnalizacja na PKP, jeśli chodzi o semafory, jest sygnalizacją szybkości, a więc poszczególne sygnały na semaforach zezwalające na jazdę, niezależnie od tego, gdzie semafor się znajduje, podają maszyniście pociągu szybkość, z jaką może prowadzić pociąg (największa dozwolona czy zmniejszona).
Sygnały i wskaźniki służą do wzajemnego porozumiewania się personelu kolejowego w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz sprawnej organizacji ruchu pociągów i pracy manewrowej.
Sygnał jest to znak umowny lub zespół tych znaków, za pomocą których podaje się nakaz wykonania określonych czynności, związanych z ruchem pociągów, manewrami lub bezpieczeństwem mienia kolejowego, pracowników kolejowych i osób trzecich.
Wskaźnik jest to znak umowny, za pomocą którego podaje się nakazy lub polecenia nie objęte sygnałami, związane z ruchem pociągów, manewrami lub bezpieczeństwem mienia kolejowego, pracowników kolejowych i osób trzecich.
Sygnały dzieli się na wzrokowe i
słuchowe.
Sygnały wzrokowe dzieli się na kształtowe i świetlne,
dzienne i nocne.
Sygnały świetlne mają te same obrazy sygnałowe
zarówno w dzień, jak i w nocy.
Nocne sygnały wzrokowe należy stosować także w dzień, w warunkach ograniczonej widoczności (mgła, opady atmosferyczne itp.). Odnosi się to przede wszystkim do semaforów, tarcz ostrzegawczych i sygnałów drogowych oraz do innych właściwych przyborów sygnałowych.
W razie dostrzeżenia lub usłyszenia dwóch różnych sygnałów należy zastosować się do tego sygnału, który bardziej zapewnia bezpieczeństwo.
Jeżeli ukazujący się sygnał (dzienny lub nocny) nie odpowiada ściśle obrazowi sygnałowemu ustalonemu w instrukcji, jest to sygnał wątpliwy (niepewny). Sygnał wątpliwy albo brak świateł na semaforze świetlnym, z uwzględnieniem przypadku opisanego w ust.11, oznaczają sygnał "Stój" (S1, Sr1).Każdy sygnał wątpliwy na innym sygnalizatorze należy także rozumieć w znaczeniu, które bardziej zapewnia bezpieczeństwo.
Jeżeli w porze ciemnej semafor kształtowy wskazuje nocny sygnał Sr1 "Stój", nocny sygnał wątpliwy lub jest nieoświetlony i jednocześnie sygnał dzienny zezwalający na jazdę, a przed semaforem tym nie ustawiono tarczy zatrzymania (sygnał D1), ważny jest sygnał dzienny.
Pracownik kolejowy powinien podczas pełnienia służby mieć przy sobie właściwe przybory sygnałowe, jeżeli to przewiduje instrukcja dla danego stanowiska pracy.
Każdy pracownik powinien umieć i obowiązany jest podawać sygnał zatrzymania pociągu lub manewrującego składu oraz sygnały "Alarm" i "Pożar", w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ruchu, życia ludzkiego lub mienia.
Wszelkie warunki techniczne, instrukcje oraz zarządzenia odnoszące się do sygnalizacji, powinny ściśle odpowiadać postanowieniom niniejszej instrukcji.