Trochę o sprzęcie

Do zrobienia zdjęcia potrzebny jest obiekt pstrykany, obiekt pstrykający oraz pstrykadełko. Niestety zwykłe pstrykadełka czyli tzw. idiotenaparaten nie nadają się zbytnio do robienia ładnych zdjęć kolejowych. Są one na ogół dostosowane do pstrykania spotkań rodzinnych a więć mają bardzo szerki kąt objektywu (te rozbiegane bachory :) oraz automatykę dostosowaną do tzw. zwykłych zdjęć.
Niestety, zarówno architektura, jak i motywy kolejowe, robione taki żabim okiem wychodzą obleśnie z powodu tzw. walącej się perspektywy. W sierpniu jak wywołam film i zeskanuję, to pokażę dokładnie o co chodzi. Ponadto proste aparaty mają prymitywne plastykowe soczewki i obraz nie jest zbyt dobrej jakości - słaba ostrość, abbercja sferyczna (o większych formatach odbitek nie ma co marzyć). Oczywiście nie znaczy to że możecie taki aparat wyrzucić do kosza - jest mały i poręczny, i czasem lepiej zrobić z doskoku jakieś bylejakie zdjęcie niż nie zrobić żadnego szarpiąc się z kaburą naszego guna. Ponadto film lubi się kończyć w najbardziej gorącym momencie, aparaty też wiedzą kiedy się zepsuć. Ale zautomatyzowany aparat w rękach niedoświadczonego fotoamatora nie gwarantuje dobrych zdjęć.

Jeśli chcecie się nauczyć robić zdjęcia, to dobrą inwestycją jest kupienie zwykłego Zenitha, lub lepiej używaną Practicę (Zenithy bywają dość kiepsko wykonane - to chyba zależy od dnia produkcji :). W każdym razie lustrzanka z możliwością wymiany obiektywów jest bardzo wskazana. Zdjęcia należy robić nie sugerując się światłomierzem, tylko tzw. tabelką naświetlań, notując nastawy aparatu (przesłonę i czas otwarcia migawki, np 8/125). Na tej samej karteczce na ktorej notujecie motyw zdjęcia, oraz datę i godzinę, bo notujecie to, prawda?
Gdy już dojdziemy do wprawy, eksperymentując w ten sposób, możemy używając automatyki doświetlać lub prześwietlać zdjęcia w celu osiągniecia żądanych rezultatów. Oczywiście znajomy warsztat fotograficzny robiący porządne odbitki jest jednym z kluczy do sukcesu.
Oprócz standardowego obiektywu, przydadzą się inne z dłuższą ogniskową, najlepiej typu ZOOM. Zdjęcia kolejowe często ładnie wychodzą przy skróceniu perspektywy, plątanina słupów i torów jest bardzo efektowna (polacam zwłaszcza w przypadku głowic stacyjnych):

       
Zdjęcia wykonane długim, normalnym i szerokokątnym obiektywem.

Obiektyw typu ZOOM pozwala na szybką zmianę ogniskowej (co jest bardzo istotne bo pociągi się szybko ruszają i nie ma czasu na gwinty i bagnety).
Długa ogniskowa przydaję się też, gdy czasem trzeba coś pstryknąć z daleka przez druciany płot albo...

gdy łoś fioletowy nie chce wpuścić do przedziału służbowego w EZT ;-)

Skoro już mówimy o długości ogniskowej...